Spis treści


1. Pole magnetyczne. 2. Magnetic propulsion. 3. Magnetic propulsion and centrifugal toy.
1. Pole magnetyczne



Pole grawitacyjne jest polem związanym z procesami wewnątrzatomowymi, o których jeszcze nie wiemy zbyt dużo, natomiast pole magnetyczne związane jest z orientacją przestrzenną dipoli magnetycznych polegających na stałej magnetyzacji ośrodka materialnego lub zależnymi od przepływu plazmy bądź prądu elektrycznego. W normalnym nie namagnesowanym ośrodku osie dipoli magnetycznych są rozmieszczone w chaotyczny i nieuporządkowany sposób. Dostarczając energię pola zewnętrznego za pośrednictwem cewki przez którą przepływa prąd elektryczny lub magnesu stałego, który posiada już magnetyzację ( np. magnes neodymowy) powodujemy to, że dipole magnetyczne ustawiają się zgodnie z kierunkiem sił tego pola magnetycznego pochodzącego z zewnątrz. Nasza wiedza na temat pola magnetycznego jest bez porównania większa niż na temat pola grawitacyjnego. Potrafimy wytwarzać mocne pola magnetyczne za pośrednictwem magnesów nadprzewodzących, lub wytwarzać magnesy stałe obecnie o dość dużej energii pola za pośrednictwem metalurgii i magnetyzacji proszków jak np. w przypadku magnesów neodymowych. Jeżeli chodzi o pole grawitacyjne to nie potrafimy nim sterować w zadowalający sposób. Mechanizm funkcjonowania w przypadku grawitacji jest nadal okryty tajemnicą, chociaż stale czynione są postępy w badaniu nad polem grawitacyjnym to bariera ta definitywnie nie została pokonana. Należy zauważyć, że siły wewnątrzatomowe w jakiś sposób ukrywają swoją tajemnicę przed naukowcami, bo pomimo faktu, że znamy już zasady oddziaływania cząstek elementarnych takich jak kwarki, gluony i elektrony, oraz wiemy już o całym mnóstwie przemian jądrowych, to wciąż nie możemy uchwycić istoty oddziaływania grawitacyjnego zarówno w skali mikro świata na poziomie cząstek elementarnych jak i globalnie. Pole magnetyczne prezentuje obecnie cały wachlarz zjawisk ze swoim udziałem, które także nie są na pewno w stu procentach opisane czy zauważane. Podobnie jest w przypadku pola grawitacyjnego, które ma charakter szerzej oddziałujący oraz jest bardziej przenikliwe niż pole magnetyczne, które z powodzeniem obecnie umiemy już ekranować ( np. efekt Meissnera - efekt zanikania - wypychania pola magnetycznego w nadprzewodniku). Pewne ścieżki zdają się prowadzić do wielu wspólnych relacji między polem magnetycznym (magnetyzacją) a zjawiskiem powstania fali grawitacyjnej. Jakkolwiek pole magnetyczne standardowo zależne jest od procesów wyżej zorganizowanych materialnie, to pole grawitacyjne zasadniczo związane jest z masą spoczynkową cząstek elementarnych. Prawdopodobnie więc słusznym jest założenie o bliskiej korelacji masa - pole magnetyczne. Pole magnetyczne może nadać energię kinetyczną naładowanej elektrycznie cząstce, będącej w jego zasięgu, stąd prosty wniosek, że zgodnie z równoważnością masy i energii, przyczynia się ono do zwiększenia masy tej cząstki. Tak jest np. w akceleratorach cząstek (np. LHC) tam cząstki w tym przypadku hadrony - protony mogą być rozpędzane do energii nawet rzędu TeV (teraelektronowoltów), co wiąże się z uzyskaniem przez te hadrony prędkości relatywistycznej. Z punktu widzenia energetyki i jej możliwości istotnym jest to w jaki sposób "dobrać" się do praktycznie nieskończonej samoodnawialnej ilości energii zawartej w polu magnesów stałych bądź w polu grawitacyjnym planet. Poprzez wieki różni wynalazcy ( jak np. Bessler ze swoim kołem, czy inni poszukiwacze "perpetuum mobile") próbowali swoich sił, by zaprząc do pracy grawitację, albo uzyskać energię elektryczną z energii pola magnesów. Jak widać do tej pory nikomu się nie udało tego dokonać, a świat toczy się w zupełnie innym kierunku, trudno na razie przewidywać czy złym, czy dobrym. Jednak niewątpliwie, energia pól grawitacyjnych i magnetycznych jest energia namacalną i samoistną, wynikającą z samych podstawowych właściwości materii, a na pewno również z właściwości przestrzeni, którą one w jakiś sposób zmieniają, tak by uwidoczniły się te zasadnicze proste zasady. Energia grawitacyjna jest energią działającą na większy dystans, energia pola zdaje się być ograniczana przez same właściwości przestrzeni, co nie umniejsza faktu, że fala elektromagnetyczna nie ma już tego typu ograniczeń i trudno tutaj określić z czego tego typu rozbieżność może wynikać, istotna tu jest chyba przenikalność magnetyczna i elektromagnetyczna próżni. Jeżeli chodzi jednak o pole grawitacyjne to dopóki podstawy teoretyczne uniemożliwiać będą zrozumienie tego pola, dopóty nie będzie możliwości tworzenia poważniejszych technologii i poruszać będziemy się w tym zakresie po omacku. Zupełnie jasnym jest już fakt i należy zdawać sobie z niego sprawę, że dopóki tego typu bariera nie zostanie złamana, dopóty człowiek nie opuści systemu słonecznego.


Napęd grawitacyjny


Opracowanie technologii zdolnej sprostać wymaganiom bezpiecznej i szybkiej podróży między sąsiednimi w stosunku do systemu słonecznego układami planetarnymi jest, przy obecnym charakterze nauki polegającym na sceptycznym podejściu do pewnych spraw z zakresu technologii i wysoko postawionej wiedzy, co najmniej problematyczne. Jedyne co może zmienić tego typu zależności na gruncie współczesnej wiedzy, to rozwiązania materiałowe, w których zmiany przebiegają obecnie bardzo szybko in plus. Z mojego punktu widzenia mogę stwierdzić, że otworzą się związane z tym ogromne możliwości, które doprowadzą do powstania materiałów lekkich i wytrzymałych oraz nadprzewodników wysokotemperaturowych umożliwiających powstanie pojazdów opartych o pole magnetyczne - efekt Halla lub Lorentza, które mogłyby doprowadzić do szybkiej kolonizacji planet skalistych w systemie słonecznym w tempie nieoczekiwanym.


Zasada podróży kosmicznej.


2. Magnetic propulsion.

Magnetic propulsion recently is concerned as a magnetic sail propulsion or plasma propulsion as a VASIMR drive. On the field of recent science and technology it is faintly underlined the opportunity of use a purely magnetic non-rocket propulsion and still there are no crucial solutions in this field. Lately I had proposed several eventually interesting solutions which might be omitted by a larger fraction of international community. So I decided to post one more idea to make the problem of the need of magnetic propulsion to be solve more visible. As I am presenting a content connected only with my hobby in a small laboratory environment I don't think that such a technological solutions will see the daylight quickly due to the great advantage of industry based on wasting energy and human resources, upon my works. I am not fanatic to the propulsions I've invented I only see some possibilities, that I want to show to don't let to progressing elimination of independent thinking in recent existing people masses. This propulsion is based on magnetic interaction between magnets systems. In every cycle of rotation the magnets are continuously passing thru the external magnetic gate compound of two electromagnets or strong permanent magnets polarized on attraction with magnets in rotating wheels. Once they interact between themselves, the magnetic energy is transformed to a magnetic jolt aimed to up, thus in the same direction as the direction of rotation of the wheels, so the general propulsion force can be achieved. The system can be doubled what is shown on pictures. The propulsion wheels are propelled by two electric motors, with an application of a gears system. The thrust force should be depending from the rotation speed of the wheels and power of the electromagnets/magnets.

Magnetic propulsion.



Sprawy mogą także pójść w kierunku dalszego wykorzystania pędników chemicznych, które dzięki nowym materiałom nabiorą nowej relatywnie mocy, gdyż ciężar pojazdów kosmicznych zostanie bardzo zredukowany co będzie także związane z wydłużeniem zasięgu tego typu rakiet czy rakietoplanów. Inny typ wykorzystania pola magnetycznego mógłby polegać na wykorzystaniu w celach napędowych pola geomagnetycznego, wymagałoby to jednak zastosowania bardzo silnych pól magnetycznych. Istniejące pole magnetyczne drogi mlecznej także mogłoby posłużyć w celu napędu statków kosmicznych. Obecne elektromagnesy nadprzewodzące ważą zbyt dużo - konieczne jest zatem zastosowanie magnesów kilka rzędów wielkości lżejszych od obecnych. Być może jednak należałoby skupić się na opanowaniu technik, za pośrednictwem których można by uzyskać zdolność kontroli nad inercją materii i grawitacji, gdyż właśnie tego rodzaju techniki mogłyby w przyszłości doprowadzić do prawdziwego przełomu w dziedzinie eksploracji znanego wszechświata. Badania nad materią mogą jednocześnie doprowadzić zupełnie inną drogą do odkrycia alternatywnej materii i substancji o niespotykanych w naszym kontinuum właściwościach, które otworzą drogę do możliwości wykraczających poza obecną technologię tak bardzo, że trudno obecnie dokładnie to sprecyzować, w tym także do opracowania napędów omijających powszechnie obowiązujące prawa przyrodnicze w naszym wszechświecie. Różne materiały, które obecnie są opracowywane, typu np. nanorurek węglowych mogą przynieść znaczący postęp w elektronice, a jak wiadomo elektronika to nic innego jak coraz potężniejsze komputery, które przyśpieszają jeszcze bardziej badania, więc są kołem zamachowym technologii.


Nieznany napęd. Statek pozaziemski. - autentyczność zdjęcia -?


Tunel podprzestrzenny.


Statek kosmiczny - podróże między-wymiarowe.
Nieznana metoda bramy między-wymiarowej, autentyczność zdjęcia -?


Inne zdjęcie pojazdu nieznanego
pochodzenia, autentyczność zdjęcia -?



3. Magnetic propulsion and centrifugal toy.

Teraz coś z głowy, czyli z odmętu myśli. Jeszcze parę słów. Ten rysunek wykonałem bardzo dawno temu, podobne myśli miałem jeszcze wcześniej, nawet wykonałem prosty wirnik magnetyczny zasilany z wiertarki, ale był on na tyle niestabilny, że gdyby go solidnie rozkręcić zapewne rozleciałby on się w drobny mak wybijając mi dziury w meblach lub oknach. Jeżeli chcieć tego typu "rewelacje" budować trzeba by najpierw zadbać o staranność wykonania i odpowiednie materiały. Mówiąc szczerze, nie mam pewności tych założeń, jednak wydaje się, że pewne przesłanki mogą przemawiać za tym że system mógłby działać, choć być może niezupełnie w tej formie (są też błędy rysunkowe wynikające z pośpiechu). Na przykład, system oparty jest o siły odśrodkowe, w tym przypadku mamy do czynienia z systemem bez-reakcyjnym tj. magnesy dolne nie muszą wymieniać energii z otoczeniem by doznać przyśpieszenia. Nie ma tu reakcji przeciwstawnej. Zastanawiałem się również czy na siły magnetyczne w tym przypadku odpychania się w ogóle będzie miała wpływ ta trzecia siła grawitacyjna, czy zmienia ona coś w ogólnej postaci rzeczy, tutaj na pewno przydatna by była faza eksperymentalna by wyeliminować fałszywe założenia i hipotezy dotyczące tego rozwiązania. W moim pierwotnym eksperymencie, który wykonałem, jak wspomniałem, w sposób niedbały, nie otrzymałem odpowiedzi wystarczającej do tego by stwierdzić słuszność tego typu teorii. Cały ten system jest niesłychanie prosty, być może za prosty, a może jednak jest to jego zaletą ? Te urządzenie może być niestabilne w polu grawitacyjnym, gdyż środek ciężkości jest położony zbyt wysoko. Jednakże jest to urządzenie gdzie występują siły żyroskopowe dodatkowo stabilizujące system w płaszczyźnie poziomej. Konstrukcja tego przyrządu nie musi być wykonana z aluminium, gdyż aluminium, co prawda nie jest materiałem ferromagnetycznym, ale nie jest również materiałem obojętnym na pole magnetyczne, gdyż jest materiałem paramagnetycznym, a więc słabo oddziałuje z polem magnetycznym pochodzącym np. z magnesów neodymowych, stąd należałoby raczej użyć innego materiału jak np. różnego typu plastik. Jak jednak usytuować magnesy u dołu, które mają naciskać na górny pierścień, bowiem musiałyby one posiadać nieco niekonwencjonalny kształt ostrosłupów, dodatkowo ściętych w romb od góry i częściowo u dołu, tak by mogły być jak najbliżej od siebie i stykać się niemal ze sobą ( oczywiście na tyle na ile pozwolą to siły magnetyczne odpychania występujące w przypadku tego schematu). Magnesy pierścieniowe mogłyby być zastosowane ale już nie byłoby to tak kompaktowe rozwiązanie jak na zamieszczonym schemacie. Mogłyby one również mieć inny kąt pochylenia, który umożliwiałby jednak jak najmniejsze rozpraszanie siły odśrodkowej. Nie ma obecnie chyba dostępnej na rynku takiej magneśnicy, by namagnesować odpowiednie magnesy neodymowe, które wytwarzane są w procesie metalurgii proszków, by mogły one być zastosowane w tego rodzaju urządzeniu. Widziałem na stronie sklepu z magnesami różne magnesy neodymowe i ich kształty ulegają coraz większemu zróżnicowaniu - jest coraz większy wybór, stąd może przyjdzie czas gdy tego typu magnesy będą mogły być wykonane np. na specyficzne zamówienie. Problem wyeliminowania tarcia też może tutaj być istotny, jednakże do weryfikacji urządzenia wystarczy zapewne rozwiązanie bez łożysk, czy tulei ślizgowych itp.