Mars może nie być, pomimo braku twardych dowodów naukowych, zupełnie martwą planetą, żyjące tam organizmy mogą funkcjonować w oparciu o inne typy oddychania komórkowego i biologię, stanowiące formy egzystencji zupełnie nieznane przez współczesną wiedzę z jej zakresu. Na zdjęciach z łazików marsjańskich zdają się czasami pojawiać intrygujące struktury przypominające znane na ziemi obiekty, typu szkieletów lub pewnych odróżniających się topologicznie od reszty otoczenia elementów, trudno stwierdzić bez bliższych danych i znajomości okoliczności ich pozyskania, że takie obiekty stanowią przyrodę ożywioną, czy nie, być może dowiemy się o tym dopiero z chwilą lądowania ludzi na tej planecie po gruntownym zbadaniu powierzchni i jaskiń. Tego typu informacje będą traktowane jako fake i będzie tak dopóki informacje na ten temat są niedostępne dla opinii publicznej. Niewiedza i zacietrzewienie ludzi negujących wszystko to, o czym nie mogą przecież, z braku dostępności danych, mieć pojęcia, jest równoważna spekulacjom ludzi wyznawców teorii o istnieniu życia w kosmosie i na Marsie, ponieważ obu postaw nie można potwierdzić, ani całkowicie odrzucić za pośrednictwem analizy brakujących faktów naukowych. Co z tego, że nie ma wiedzy publicznej umożliwiającej potwierdzenie informacji, że organizmy żywe mogą przetrwać w tak złych warunkach jak te istniejące na Marsie, podczas gdy znane są organizmy znane z tego że w warunkach istniejących na Ziemi określanych jako ekstremalnie ciężkie jak źródła geotermalne, albo warunki zbliżone do próżni (bakterie znajdowane są nawet na granicy atmosfery Ziemi i kosmosu) te organizmy potrafią przeżyć. W kręgach naukowych jak i zwykłych ludzi spekuluje się na temat życia na Marsie, że mogło istnieć w przeszłości, gdy planeta była cieplejsza i z istniejącą ciekłą wodą na powierzchni, podpierając swoją teorię różnymi skamieniałościami znajdowanymi w meteorytach pochodzących z Marsa, które dotarły na Ziemię. Rzetelnych danych jednak wciąż nie ma, aby potwierdzić, że życie istniało na tym niegościnnym globie kiedykolwiek w przeszłości, a tym bardziej że coś przetrwało w tak trudnych warunkach i mogło ewoluować do chwili obecnej. Byłoby jednak lepiej i bezpieczniej dla ludzi, którzy dotrą na Marsa jako pierwsi, gdyby planeta okazała się sterylna i wolna od sporów bakteryjnych i jakichkolwiek innych organizmów wielokomórkowych z oczywistych powodów, jednak należy liczyć się z tym, że nie jest sterylna. Trzeba pamiętać, że to co się pisze w gazetach i o czym się rozmawia na forach oraz stronach tematycznych w internecie na temat Marsa, nie ma żadnego istotnego poparcia w danych naukowych ogólnie dostępnych, które posiadać by mogło społeczeństwo, ponieważ tego dostępu ani żadnej wiedzy o nich nikt de facto w społeczeństwie w różnych krajach nie ma, jedynymi danymi dysponuje administracja NASA i parę innych związanych z nią instytucji oraz instytucji w innych lepiej rozwiniętych krajach, obecnie posiadających wyrzutnie rakiet umożliwiających wysłanie misji na Marsa, które zdolne są do wysłania małych statków kosmicznych poza Ziemię. Jednakże zauważmy że w przypadku tego typu danych, kluczowych informacji, dotyczących newralgicznych kwestii mogących mieć duży impakt w układ sił na świecie nie rozpowszechnia się poprzez internet i inne media, tylko gromadzi się je w celu tworzenia realnej przewagi technologicznej nad innymi gospodarkami naszej planety. Mars jest to planeta zróżnicowana pod względem topologii i rzeźby terenu, pokryta na biegunach czapami lodowymi, które widać nawet przy obserwacjach naziemnych przy pomocy większych teleskopów. Istnieją na jego powierzchni góry i kaniony, Mars pełny jest zapewne systemów podpowierzchniowych jaskiń i innych struktur powstałych w wyniku procesów transformacji i erozji planety. Ciśnienie gazu atmosferycznego w głębokich jaskiniach jest inne niż na powierzchni, temperatura w głębokich jaskiniach jest także wyższa niż na powierzchni planety to sprawia, że ogólne warunki do istnienia prostych organizmów są tam lepsze.

Na Jowiszu raczej nie należy szukać życia typu ziemskiego, planeta nie ma naturalnych podstaw by je wspierać, przede wszystkim nie ma wody w stanie ciekłym, nie ma wyraźnego odseparowania powierzchni stałej, czy ciekłej od gazowej, cała planeta jest ogromną kulą gazu, składa się głównie z wodoru i helu ze śladowymi ilościami amoniaku, metanu i innych gazów. Gdyby Jowisz był jeszcze 10 razy masywniejszy zaczęłyby w jego rdzeniu zachodzić reakcje termojądrowe i stałby się gwiazdą. W atmosferze planety zachodzą burzliwe zjawiska pogodowe, typu bardzo szybkich wiatrów i cyklonów typu czerwonej plamy, widoczne przez niewielkie teleskopy nawet z Ziemi. Planeta emituje promieniowanie radiowe i przebywanie w jej bezpośrednim pobliżu, czy na pobliskich księżycach nie byłoby zbyt zdrowe dla człowieka. Jowisz jest jak międzyplanetarny odkurzacz wszelkiego rodzaju gruzu kosmicznego i wraz ze Słońcem przyczynił się do korzystnych warunków życia na Ziemi, bo przez setki milionów lat wyłapywał on planetoidy i komety z układu słonecznego, komety te stanowiłyby bezpośrednie zagrożenie dla życia na Ziemi, gdyby znalazłyby się one na kursie kolizyjnym z naszą rodzinną planetą.