Grawitacja jako sposób oddziaływania i właściwość materii oraz zjawisko fizyczne jest dla nas czymś oczywistym, tak więc jako ludzie zapominamy o jej istnieniu. W skali wszechświata jest ona odpowiedzialna za utrzymywanie porządku w układach planetarnych oraz w galaktykach. Bardzo trudno jest zrozumieć istotę i naturę grawitacji, chociaż zapewne dla kogoś kto posiada "klucz" do zrozumienia tego tematu cała sprawa przedstawia się zupełnie prosto. Współczesność permanentnie pokazuje, że od teorii do praktyki trzeba pokonać niekiedy bardzo długą drogę w wielu dziedzinach technologicznych. Są jednak jednostki, które zainspirowane tego typu sprawami próbują zmienić charakterystykę wyobraźni społeczeństwa na bardziej realną. Tutaj otwiera się pole dla wszelkich sympatyków eksploracji przestrzeni kosmicznej oraz różnych wizjonerów, którzy zdecydowani są zaryzykować nawet dorobek życia, aby tylko osiągnąć poznanie i wiedzę, która umożliwiłaby jakieś poważniejsze i ukierunkowane działania oraz zrealizować określony przez siebie cel. Stawka jest ogromna, bowiem ten kto pierwszy zdobędzie kontrolę nad grawitacją i wprowadzi napęd grawitacyjny do codziennego użytku zarobi biliony dolarów a nawet euro i będzie miał prostą drogę do czerpania bogactw Systemu Słonecznego oraz stanie się tym samym niezakwestionowanym panem świata zajmując najlepszą i uprzywilejowaną pozycję w układzie słonecznym, pytanie czy będzie rządził w sposób uczciwy, czy w sposób podły, pozostaje nie odkrytą kartą lecz na pewno lepiej by dla społeczeństwa światowego było gdyby nie okazał się kolejnym dyktatorem o faszystowskich, czy marksistowskich skłonnościach, gdyż tego typu dyktatorzy pokazali już na co ich stać zapisując się niechlubną kartą w historii świata na zawsze. Prawdopodobniejsze jednak jest nieco inne rozwiązanie, gdyż przełom nie dokona się zapewne z przyczyny pojedynczej osoby, lecz będzie zasługą wynikającą z ewolucji technologii w skali międzynarodowej ze stopniowym wzrostem adekwatnej temu świadomości społeczeństwa międzynarodowego. Tego typu przełom w nauce i w technologii, który oznaczałaby technologia sterowania grawitacją byłby porównywalny do rewolucji kopernikańskiej, lub wynalezienia lekarstwa na raka we współczesnej medycynie, zarówno pod względem świadomościowym jak i możliwości technologicznych mieszkańców Ziemi. Praktycznie codziennie w sieci internetowej przeglądając jej przepastne zasoby zauważyć można nawet bardzo interesujące materiały dotyczące tego tematu, tym bardziej dziwny jest fakt, że nie sposób oprzeć się często wrażeniu, że skok technologiczny jest już na wyciągnięcie ręki, jednak jak widać z obserwacji świata, z powodu braku zainteresowania społeczeństwa i sfer decyzyjnych, wszelkie próby tego typu pozostają w fazie bez realnego wpływu na nasze otoczenie technologiczne. W przeszłości były już pewne próby oswojenia oddziaływania grawitacyjnego wspierane nawet przez większych graczy o adekwatnych możliwościach finansowych, jednak ucięcie dotacji rządowych nawet dla nich zazwyczaj oznaczał koniec marzeń o sukcesie. Jednak jak uczy historia niektóre wynalazki przy wykorzystaniu naturalnych interakcji określonych w przyrodzie, dokonują się za sprawą przypadku lub przy okazji innych badań. Tak przenikliwe pole jak pole grawitacyjne, porównywalne tylko z przenikliwością neutrin jest zjawiskiem od dawna fascynującym rzesze naukowców, jednak opracowanie metod badawczych bez wiedzy którą mogłyby dostarczyć, gdyby były, określone narzędzia jest znacznie utrudnione. Istniejące narzędzia typu np. dużych naziemnych laserowych urządzeń pomiarowych wykrywających falę grawitacyjną mogącą pochodzić od szybko rotujących par gwiazd neutronowych w dalekiej przestrzeni kosmicznej jak dotychczas nie dostarczyły konkretnych wyników, które potwierdzałyby słuszność naukowych założeń. Inne niedawne eksperymenty potwierdziły założenia teorii względności dotyczące zjawisk grawitacyjnych w skali planetarnej. Znajomość podstaw teoretycznych określających właściwości oddziaływania grawitacyjnego sprowadzająca się do charakterystyki matematycznej i obliczeniowej nie zmieni szybko obecnego marazmu nakreślonego przez horyzont naukowy i technologiczny. Obserwując rożnych maniaków podejmujących samotnie próby budowy określonych urządzeń technicznych mogących polegać na modyfikacji oddziaływań grawitacyjnych, dochodzi się do wniosku, że prawdopodobnie także i oni skazani są na porażkę, ponieważ decydując się na realizację swoich projektów założyli, że wystarczy im środków na zbudowanie prototypu lub modelu, podczas gdy prawie zawsze tych środków jest za mało i nawet gdyby udałoby im się dopiąć swego to pytanie co zmienia jeden tylko prototyp, podczas gdy oni nie mają już funduszy i dodatkowo pozostają bez jakiegokolwiek wsparcia otoczenia, jest nadal otwarte. Tak więc w ten sposób wygląda sprawa jeżeli chodzi o zorganizowane w pewnym stopniu lub samotne działania technologiczne w tym względzie. Poparcie koncernów, w celu gratyfikacji społeczeństwa o dobrodziejstwo technologii grawitacyjnej, jest sporne, bo oscylują one pomiędzy koniunkturą wynikającą z lobbystycznego podejścia do standardowej gry gospodarczo politycznej, a po prostu chęcią zysku w tym czasami także kosztem określonych wynalazców, którzy akurat mieli tego pecha, że nie dysponowali pieniędzmi na utrzymanie międzynarodowego patentu i przedstwili nieopatrznie swoje pomysły, które jak się później okazało były warte kolosalne pieniądze. Inna rzecz to pytanie ile już wynalazców zabrało swoje nieraz rewelacyjne pomysły do grobu i jest ono zagadką. Matactw technologicznych było także w historii już wiele, niektóre projekty zostały utajnione przez rządy państw totalitarnych i wysokorozwiniętych państw o dużym potencjale gospodarczym, którym obecnie nie zależy na przekazaniu do powszechnego użytku jakiejkolwiek niekoniunkturalnej technologii, a tym bardziej takiej o której nie wiedzą one jeszcze zbyt dużo, a którą dostały w spadku z niejasnych niekiedy źródeł. Wprowadzane regulacje prawne i układ sił na świecie zioną niechęcią do wszelkich nietypowych rozwiązań, które mogły by zachwiać równowagą polityczną w ogólnej skali na świecie. Również porozumienia i próba kontroli przepływu wiedzy w Internecie jak chociażby porozumienie ACTA obowiązujące w niektórych krajach, które je ratyfikowały, między innymi w Stanach Zjednoczonych mogą stać się pewnym naruszeniem komfortu i wolności obywateli i użytkowników sieci teleinformatycznej, jednak poniekąd chroniące jednocześnie ich prawa autorskie. Wymiana danych przez globalną sieć internetową zmienia więc postać rzeczy, gdyż ogranicza szpiegostwo przemysłowe powodując wyrównanie poziomu świadomościowego coraz większej ilości rzesz społeczeństwa na świecie, skutkiem czego trudniej cokolwiek ukryć przed społeczeństwem, co ma na pewno zasadnicze pozytywne skutki, a koncernom trudniej jest utrzymać przewagę technologiczną w skali świata. Dostępność wiedzy ogólnej zmienia się dynamicznie wraz ze zwiększaniem się pojemności na dane, które są przechowywane na serwerach. Wiedza cały czas powoduje powstawanie nowych pytań, na bazie tego co już wiemy zbudować można kolejny etap poznawczy. Nikt nie jest w stanie ogarnąć całości wiedzy, raczej należy spostrzegać struktury społeczne jako zorganizowana i wyspecjalizowana zbiorowość jednostek na wzór owadów, gdzie każdy ma swoją przypisaną funkcję.

Einstein podczas formułowania teorii grawitacji posiłkował się w zasadzie jedynie eksperymentem myślowym, nie przeprowadził on natomiast żadnego eksperymentu zorientowanego na wyniki doświadczalne. Według teorii grawitacji, która jednak nie zakłada opisu zjawisk pokrewnych typu zjawiska inercji i zjawiska próżni fizycznej jako takiej, materia zakrzywia przestrzeń, jednak tego typu wyobrażenie może nie mieć charakteru adekwatnego do stanu faktycznego. Wyjaśnienie prawdziwego mechanizmu zjawiska grawitacji w celach adaptacji nowej wiedzy do potrzeb technologicznych wymaga opracowania odmiennych metod badawczych. Do tej pory gdy chodzi o oddziaływania grawitacyjne i związane z nimi zjawiska przestrzeni, a w szczególności ich istotę, zdania naukowców pozostają podzielone. Zjawiska jak np. zjawisko inercji związane jest z mechanizmem mającym swoje źródło w podstawowych relacjach materia-przestrzeń, istnieje bowiem połączenie pomiędzy materią i przestrzenią, jednak w skali atomowej musi istnieć cos poza grawitacją, gdyż w tej skali, oddziaływania grawitacyjne są bardzo słabe. W przeszłości tacy fizycy jak Ernst Mach próbowali wytłumaczyć zjawisko inercji, czy bezwładności oddziaływaniem z resztą wszechświata i tego typu podobnymi przypuszczeniami, jednak jak dotychczas, pomimo starań, nie uzyskano spójnej teorii na ten temat, teorii która jednocześnie mogłaby sprostać wymaganiom technologicznym naszych czasów. Ta sprawa pozostaje istotna, ponieważ dopóki tego rodzaju bariera technologiczna nie zostanie złamana, dopóty człowiek nie opuści na stałe systemu słonecznego. Wszelkie programy typu napędu termonuklearnego i atomowego to działanie niecelowe, omijające sedno sprawy, ponieważ nie pozwalają one na przekroczenie prędkości światła z prostych przyczyn - prędkość gazów wylotowych nigdy nie przekracza prędkości światła w żadnym z tych rozwiązań, jedynie zejście do podstaw właściwości materii i wykorzystanie jej cech grawitacyjno-bezwładnościowych może zaowocować właściwym przełomem.

Jak daleko jest nasza cywilizacja od napędu WARP, czy tego typu napęd to tylko fantastyka naukowa czy coś więcej ? By nie kolidować z limitami wyznaczonymi przez teorię względności i grawitacji, niektórzy zaproponowali już wcześniej szereg idei mogących w sposób zgodny z teorią względności ominąć ją samą lub wykorzystać luki naukowe, których ta teoria nie była w stanie wytłumaczyć. Jedynie mała ilość z tych idei spełnia tego typu wymagania. Przestrzeń to ośrodek, który może zostać zdeformowany przez grawitację, źródłem której jest masa. Sama fala grawitacyjna nie może poruszać się szybciej niż prędkość światła. Tego rodzaju fale są niczym innym jak zmarszczkami powstałymi z zaburzenia geometrii samej przestrzeni. Niosą one energię grawitacyjną ale nie potrafimy obecnie ani zmienić geometrię przestrzeni wykorzystując do tego celu silne pola grawitacyjne ani skutecznie przeprowadzić żadnej innej modyfikacji pola grawitacyjnego, czy to pochodzenia ziemskiego czy pozaziemskiego. Obecna wiedza dotycząca fal grawitacyjnych opiera się na falach docierających z poza układu słonecznego. Dopiero nie dawno zdołano potwierdzić, że tego typu fale istnieją, za pośrednictwem przyrządów naziemnych. Do celów napędu WARP potrzebowalibyśmy opanować zdolność deformacji geometrii przestrzeni, która aby pojazd z napędem WARP mógł funkcjonować, musiałaby ulegać zapadaniu się przed pojazdem i rozprężaniu się za pojazdem, musiałoby się to odbywać za pomocą deformacji samej przestrzeni ponieważ przestrzeń nie ma masy ani ładunku elektrycznego, z tego względu może kurczyć się i rozprężać szybciej niż światło. Jednak do skutecznego opanowania tego typu technologii jest jeszcze prawdopodobnie bardzo daleko, potrafimy generować jak dotychczas małe deformacje przestrzeni w systemie dwóch przeciwbieżnie rotujących mas, prace tego typu prowadzi m.in. NASA. Jednak jak na razie i tak nasza wiedza jest niska jeżeli chodzi o relacje przestrzeni i grawitacji, może istnieje cała strefa wiedzy o przestrzeni, o której zupełnie nic jeszcze nie wiemy. Zjawiska zachodzące w przestrzeni typu rozmaitych pól, mogą mieć szerszą reprezentacje i ukryte przed okiem naukowców dopiero czekają na swoje odkrycie, gdyż charakterystyka obecnej rzeczywistości w kontakcie ze standardową przyrodą, z którą mamy kontakt nie umożliwia ich bezpośrednią detekcję w warunkach ziemskich.

Kiedyś oglądałem film na YT z udziałem V. Milković'a serbskiego wynalazcy, który prezentuje ciekawe urządzenia o napędzie quasi - grawitacyjnym, były tam urządzenia do budowy których wykorzystał on budzik, czy dzwonek z wahadłem, które przerobione było tak, że całość zamiast dzwonić, poruszała się do przodu, w kierunku zgodnym z oscylacjami, zaprezentowane też było rozwiązanie z wahadłem na wolno jezdnym podwoziu - w trakcie gdy wahadło działało podwozie poruszało się zgodnie z kierunkiem sił odśrodkowych tj. do przodu. Siła odśrodkowa jest to siła o naturze grawitacyjnej, ale co najważniejsze można jej użyć jako siły przeciwstawnej grawitacji planety, oczywiście trzeba wiedzieć jak to zrobić. Zaprezentowałem tu przykładowe zastosowanie tego rodzaju sił przedstawionego w formie prostego rysunku schematu, jest to widok boczny urządzenia dość prostego jeżeli chodzi o swoją konstrukcję. Jednakże nawet tego typu urządzenie wymaga gruntownego przygotowania do swojej realizacji. Głównym problemem jest tutaj problem odpowiedniego synchronicznego działania cewek w reakcji z magnesami stałymi, by nie dochodziło do samoistnego wygaszania drgań, problem ten trzeba rozwiązać wykorzystując odpowiednie czujniki położenia belek jak transoptory czy fotokomórki. Innym problemem jest zsynchronizowanie obu oscylujących mas. Posiadam obecnie wszystkie podzespoły do wykonania podstawowych doświadczeń z tego rodzaju urządzeniem jednak potrzeba dokładnego przemyślenia jest tutaj wciąż istotna...

Grawitacja to siła kosmosu która spaja materię, określa ona rozwój wszechświata i jego przyszłość, działa ona w skali setek lat świetlnych, ale też pojedynczych atomów, które w jakiś sposób ją wytwarzają by mogła się zsumować do grawitacji galaktyk czy układów planetarnych. Grawitacja ma wpływ na przestrzeń i na upływ czasu, czym większe natężenie pola grawitacyjnego tym upływ czasu jest wolniejszy. W warunkach planetarnych są to miliardowe części sekundy na każdą sekundę upływającego czasu, dylatacja ta jest więc niewielka. Zjawisko tego typu dylatacji wynika z analizy teorii względności i odpowiednich przekształceń wzorów. Pole grawitacyjne jest najbardziej trudnym do uchwycenia zjawiskiem co do swojej istoty, gdyż jest ono z jednej strony oddziaływaniem należącym do oddziaływań słabych, a jednocześnie jest ono rzeczywistością przejawiającą się w najbardziej jaskrawy sposób i dotyczącą ściśle określonych warunków funkcjonowania cywilizacji. To właśnie pole grawitacyjne jest łącznikiem pomiędzy masą, a przestrzenią o nie rozumianej co do swojej istoty wzajemnej interakcji. Czas, przestrzeń, pole grawitacyjne i materia, są wzajemnie połączone i tworzą rzeczywistość, określoną ich cechami. Najlepiej poznana pod względem swoich cech i właściwości jest materia, która jest najbardziej ewidentną emanacją sił kosmosu, z którą mamy bezpośredni i fizyczny kontakt uwarunkowany zdolnościami percepcji i zdolnościami poznawczymi. Nie dostrzegamy jednak przestrzeni, która jest trudna do uchwycenia, istnieje ona w tle i nie wiele o niej wiemy, z kolei czas wywierający istotny wpływ na funkcjonowanie życia na Ziemi, jest niewidzialnym oddziaływaniem, które wplata się we wszystkie wątki działalności ludzi wyznaczając ramy, poza które nikt nie jest wstanie wykroczyć. Charakterystyczne jest, że żyjąc zanurzonym w polu grawitacyjnym, nie odczuwamy faktu dotyczącego spowolnienia tempa upływu czasu, gdyż zewnętrzna materia i przestrzeń, oscylują w tym samym tempie, wszystkie procesy zatem przebiegają w tym samym tempie i nie ma między nimi dylatacji. Najbardziej interesującym tutaj jest sam mechanizm, za pośrednictwem którego dochodzi do dylatacji czasu w ośrodkach o różnym natężeniu pola grawitacyjnego, bo sama znajomość matematyki nie uprawnia i w tym przypadku do konkretnych działań w zakresie technologii, by tym samym można było wykorzystać całą tą wiedzę w praktyce. Całość kosmosu jest podzielona na różne strefy dylatacji o innym tempie upływu czasu ale jej wartości są tak niewielkie, że nie wydaje się on zachowywać stosownie do tego rodzaju podziału spowodowanego samą grawitacją statyczną - zauważmy, że nie wyszliśmy jeszcze poza fazę eksploracji własnego systemu planetarnego, by to sprawdzić w szerszej skali. Wyjątkiem są czarne dziury, gwiazdy neutronowe i pulsary, przy bliskości których istnieje potężne pole grawitacyjne - tam dylatacja czasu jest setki milionów i miliardy razy większa niż w warunkach Ziemi, w warunkach istniejących w okolicach czarnych dziur dylatacja czasu wynosi 100 procent - czas na "powierzchni" czarnej dziury zatrzymuje się zupełnie. Być może dochodzi w przypadku bardziej masywnych czarnych dziur do przekroczenia wartości 100 procent spowolnienia, jednak efekt tego rodzaju zjawiska jest tutaj raczej trudny do uchwycenia i chyba jednak nie ma potwierdzenia w dotychczasowych obliczeniach bazujących na fizyce czarnych dziur. Z innego podejścia do analizy fizyki wynikają pewne pytania, na których istnieje mało konstruktywna odpowiedź we współczesnej fizyce teoretycznej i eksperymentalnej, zjawiska które mają związek z polem grawitacyjnym są dostrzegane powszechnie w życiu codziennym, jednak nie w stopniu umożliwiającym ich opanowanie i wykorzystanie w określonych celach praktycznych.

Biorąc pod uwagę obecny dynamiczny rozwój technologiczny w wielu kluczowych dziedzinach można wnioskować, że przełomowy skok technologiczny w eksploracji kosmosu zbliża się już szybko. Postęp następuje tak prędko, że psychologia społeczeństwa może nie nadążać za zmieniającymi się realiami świata. Jednak w pewnych niszach technologicznych postęp zdaje się przebiegać nieco inną ścieżką niż spodziewano się jeszcze kilkadziesiąt lat temu. Są zupełnie nietrafione przewidywania rozwoju świata poczynione sto lat temu, natomiast inne sprawdziły się w stu procentach. Niektóre ścieżki skończyły w ślepym zaułku, niektóre zostały zapomniane zanim wieści o nich zdążyły się rozprzestrzenić. Co było przyczyną, obecnego rozwoju sytuacji, historia wie dobrze. Jednak średnio co kilkadziesiąt do stu lat reguły gry na świecie zmieniają się za przyczyną kolejnego wielkiego odkrycia - mamy tranzystor wynaleziony w latach 40-tych, wcześniejszy skok technologiczny można przypisywać silnikowi parowemu, jaki będzie ten kolejny skok i z jaką technologią będzie związany ? Czy będzie to skok w poznaniu mechanizmu oddziaływań słabych w skali atomowej, bo jest to dziedzina fizyki, która może nabrać tempa jak wskazują ostatnie wzmianki w świecie naukowym. Pytanie jest konkretne, aczkolwiek zadając sobie inne pytanie - dlaczego tak trudno jest zrozumieć zjawisko generowania grawitacji przez materię ? - jest odpowiedź prosta polegająca na braku narzędzi do przeprowadzenia badań tak słabych sił emitowanych przez pojedyncze atomy, czy kwarki. W masie cząstki te jednak uzyskują moc pola grawitacji, które odczuwamy na własnej skórze a które opisują równania pola, jednak gdy chcieć przejść z ogółu do szczegółu - te równania zawodzą... Czy rozbijając materię na kolejne drobne cząstki uzyskać można odpowiedź na temat spajającej kosmos siły ciążenia, tego stwierdzić z całą pewnością się nie da. Może okazać się, że realia wybiegają daleko poza możliwości LHC (wielkiego zderzacza hadronów), a metodologia przeprowadzania badań jest niewłaściwa. Możliwości technologiczne czekają, a jest ich zapewne bez liku, niestety czekając tylko na dane określające podstawy teoretyczne, można nie doczekać się niczego. Dlatego istnieje realna potrzeba ponownej analizy faktów naukowych i połączenia ich w jedną całość, tak by uzyskać konkretne rezultaty i spojrzeć przez to pod innym kątem na technologię związaną z wykorzystaniem zjawiska grawitacji w rozwiązaniach technologicznych. Siły grawitacyjne są obecne w całym wszechświecie, jest to zjawisko powszechne wywierające tak duży wpływ na materię, że jest to jakby stempel mówiący jak ma się kształtować kosmos, galaktyki, gwiazdy i planety i już u zarania wszechświata był on wpisany w strukturę materii i składających się na nią atomów. Plan ten wciąż jest płynny i aż dotychczas znajdujemy się w centrum pewnych procesów, które prowadzą w kierunku, o którym obecnie możemy bardziej spekulować niż być pewnymi, podczas gdy cały czas spójność naukowych faktów może wskazywać na poprawność niektórych założeń. Wydaje się, że wykorzystanie grawitacji to w ogóle wstęp do jakiejkolwiek poważniejszej eksploracji przyległego kosmosu, bez zrozumienia jej zasad nie ma co nawet myśleć o transporcie międzygwiezdnym, a podróż w obrębie systemu słonecznego bez tej wiedzy pozostaje wciąż bardzo utrudniona. Jednym z najbardziej istotnych zagadnień jest opanowanie technologii przeciwdziałania przeciążeniom, które mogą dochodzić nawet do majestatycznych wartości, a które są wymagane by w odpowiednim tempie uzyskać określony punkt w oddalonej przestrzeni. Główny napęd grawitacyjny powinien zapewniać określone możliwości w tym: panowanie nad inercją własną a tym samym ochrona ludzi przed miażdżącym "g", powinien umożliwiać ścisły manewr, powinien umożliwiać panowanie i przeciwdziałanie efektom relatywistycznym, jak również start z powierzchni większości planet o natężeniu grawitacji wielokrotnie większej niż ziemska. Zamieszczone poniżej ilustracje przedstawiają pewne wyobrażenie napędu przeciążeniowego, który wymyśliłem kilka lat temu ( ale rzecz jasna bez rzeczowej analizy naukowej tego typu rysunki nie przedstawiają żadnej istotnej wartości, jednak mają jedynie na celu podpowiedzieć i przekazać określoną intencję i na razie nie są planem budowy silnika grawitacyjnego :), za pośrednictwem której w przyszłości podobne urządzenia, lecz o wiele bardziej zaawansowane technicznie byłyby budowane), napęd przeciążeniowy z założenia powinien odwracać kierunek sił linii pola grawitacyjnego działającego na obracający się fragment w tym przypadku pierścień z magnesami , polega on na założeniu, że rozkładając działanie pola grawitacyjnego na dwie składowe - główną pionową i mniejszą poziomą, można doprowadzić do przekroczenia wektora sił składowej pionowej przez wektor składowej poziomej stosując odpowiednią prędkość. Opisując to obrazowo, gdyby jadący ze wzniesienia w dół samochód mógłby kontynuować swój zjazd wystarczająco długi czas, na ludzi w pewnym momencie, przy prędkości i odpowiednim kącie zjazdu wpierw działałaby siła ubytku ciążenia, dalej przy dalszym zjeździe i zwiększającej się prędkości pasażerowie znaleźliby się w stanie nieważkości, przy dalszym zwiększaniu prędkości zjazdu wektor grawitacji odwróciłby się i od tej pory pasażerowie wywieraliby ciśnienie w kierunku przeciwnym do zwrotu linii sił pola grawitacyjnego, oczywiście zakładając że istnieje siła przeciwna przytrzymująca auto do powierzchni szosy. Można założyć, że ciśnienie to powinno przełożyć się na cały układ auto - pasażerowie w konsekwencji przymocowane siłami magnetycznymi auto do szosy, zacznie generować siłę próbującą oderwać je od trasy, jednak to prawdopodobnie optymistyczny i mało precyzyjny rozwój przebiegu działania systemu sił, bo sytuacja w rzeczywistości nie jest tak prosta jak mogłoby się zdawać. W praktycznym ujęciu zastosowanie sił magnetycznych dla tego zjawiska jest sporne ale jest to jedynie próba opisu obrazowego. W rzeczywistości pochylenie płaszczyzny mogłoby być relatywnie małe, a siła przeciw - grawitacyjna powinna wynikać raczej ze znacznej prędkości niż samego pochylenia, gdyż oba te parametry są od siebie zależne wprost proporcjonalnie i ich pomnożone wartości określają właściwą jej wartość. Ewentualna realizacja tego typu rozwiązań nawet przy wykorzystaniu najlepszych możliwości materiałowo - technicznych, jest prawdopodobnie nie wykonalna, bo w chwili obecnej to rozwiązanie nie działa i gdyby chcieć budować jakieś określone urządzenia w oparciu o dzisiejszą wiedzę, nie uzyskałoby się wymaganego efektu i jedynie z czasem przy zastosowaniu pewnych zupełnie odmiennych technologii całość może zadziałałaby poprawnie. Urządzenie to można również a może przede wszystkim rozpatrywać jako swoistego rodzaju starter za pośrednictwem, którego następowałby rozruch początkowy określonego większego bardziej złożonego urządzenia, np. mogłoby ono inicjować siłę grawitacyjną, która następnie byłaby wzmocniona za pośrednictwem innego mechanizmu kinetycznego oraz dynamicznego lub magnetycznego. Jednak do rozwiązania pozostaje cała masa przeszkód i problemów technicznych, które pozostają obecnie poza kanonami wiedzy naukowo technicznej pojmowanej jako zbiór zasad wiedzy oparty na doświadczeniu uzyskanemu na bazie funkcjonujących już urządzeń, gdyż byłoby to urządzenie odbiegające od wszelkiego rodzaju znanych rozwiązań używanych w technice lotniczej, bądź kosmicznej i traktowanie tego pomysłu jako jedynie pewną ideę i eksperyment myślowy wydaje się być tutaj najbardziej zasadne i właściwe. Jakkolwiek przyjmując nawet do świadomości, że przedstawiany tutaj temat napędu grawitacyjnego na pierwszy rzut oka może przypominać próbę napędzania łódki dmuchając z niej w żagiel, trzeba też myśleć o tym, że technologia rozwija się i to co dzisiaj jest niemożliwe jutro staje się rzeczywistością i bez względu na to czy temat ten wydaje się być oparty na prawdziwych przesłankach naukowo - technicznych, czy nie, przyszłość i tak zweryfikuje każdą nową ideę czy technologię w najbardziej nieoczekiwany sposób, pomimo takich czy innych przekonań reprezentowanych przez ludzi z różnych dziedzin technologii i nauki.

Napęd bezwładnościowy to napęd, który nie polega na generowaniu jakiegokolwiek powszechnie znanego pola i na obecnym etapie nie pozwoli on na pokonanie istotnych barier w eksploracji głębokiego kosmosu. Generowanie pól napędu i izolacji relatywistycznej wokół pojazdów kosmicznych to zupełnie inna sprawa. Jako ludzkość znamy kilka rodzajów pól w tym: pole magnetyczne, elektromagnetyczne, grawitacyjne, elektrostatyczne, elektryczne oraz biopole - pole torsyjne. Opanowanie manipulacji przestrzenią za pośrednictwem odpowiednich pól zdaje się być podstawą, jeżeli chodzi o opanowanie efektów relatywistycznych i dylatacyjnych związanych z czasem, przestrzenią trójwymiarową i jej zniekształceniem przez masę poprzez grawitację. Doświadczenie pokazało, że niektóre pola można łączyć poprzez odpowiednie posługiwanie się wirującymi urządzeniami, będącymi w ruchu, przy znajomości fizyki materiałowej ciała stałego i innych stanów skupienia materii. Pole fizyczne i przestrzenne powstaje często gdy następuje przepływ określonych nośników energii pierwszego rzędu w przestrzeni, inne pola powstają jako efekt samoistny związany z samymi właściwościami materii jak masa spoczynkowa cząstek materii, jak w przypadku grawitacji, sumaryczny ładunek elementarnych nośników ładunków jak w przypadku pola elektrostatycznego, oddziaływanie pomiędzy dwoma naładowanymi elementami materialnymi o przeciwnych ładunkach jak w przypadku pola elektrycznego, czy polaryzacja magnetyczna objętości określonego podatnego na magnetyzację ośrodka materialnego, jak w przypadku pola magnetycznego magnesów stałych. Wszędzie w tych przypadkach istotną rolę pełni położenie w przestrzeni, rozkład przestrzenny materii wobec siebie. W przypadku pola elektromagnetycznego, mamy do czynienia z energią drugiego rzędu spolaryzowaną przestrzennie. Pole elektromagnetyczne to efekt pracy urządzeń wykorzystujących ruch elektronów w przewodników w powiązaniu z magnetycznymi skutkami ich przepływu. Pole elektromagnetyczne to energia obecna w przyrodzie w postaci światła słonecznego, ciepła i promieniowania jonizującego. Pole elektromagnetyczne powoduje wzrost objętości materii, ma związek z funkcjonowaniem i fizyką plazmy itd. Jednak we wszystkich przypadkach znane rodzaje pól mogą funkcjonować tylko w przestrzeni trójwymiarowej. Działają one również tylko w jednym kontinuum temporalnym, właściwym dla tego wszechświata, nigdy nie działają z efektem w przyszłość, czy w przeszłość. Sam czas jest zależny np. od pola grawitacyjnego - im większy wektor pola, tym czas płynie wolniej idąc tym tropem zwiększanie prędkości powoduje spowolnienie czasu, co dzieje się zgodnie z teorią względności. Podobne zależności wynikające z tej teorii wymagają zastosowania technologii, która byłaby w stanie je obejść. Opanowanie oddziaływań grawitacyjnych byłoby tutaj kluczem do skonstruowania odpowiednich urządzeń zdolnych do niwelacji efektów relatywistycznych i uzyskania form napędu, odpowiednich dla problemów w transporcie wynikających ze skali wszechświata.

In several sci-fi films there're described many kinds and methods of intergalactic travels. In Star-trek films there's trans-warp propulsion as well as long distances teleportation. In Star-gate films there're Star gate's technology, a sort of wormhole - deep space travel teleportation method leaved here on Earth by some highly advanced ancient civilization. In some other films there is a plenty of various travel methods with application of propulsions which are highly advanced technologically and are relying on manipulation of spacetime, gravity or inertia... In deep space travel and also in intergalactic expeditions from our planet, which doesn't rely on hibernation of the crews or many generation space ship travels, we need to cross most important and crucial problems in technology, which from today's point of view seems to be impossible to cross to. Some of technology, we know will never work, is technology with relation to relativistic physics and effects which have its roots in theory of relativity. However some scientists are still looking for a new development of this theory to obtain their own aims in science, and also to check out some predictions, which has been functioning along with science from already long time. Some of scientists have also been working on really advanced concepts in space transport theory but those concepts were rejected and were not admitted for playing any greater role in recent science and technology. Almost all of them found its end on a stack of paper documentation, although some of them became famous and are functioning in science for decades, however as we can see through all of these times, without any technological appearance. We could accept recent science based on relativity and we could also to admit, that technology based on different reality in science is possible. It is impossible to break the limits in technology in a simple way thinking only in one manner. If we stay with thinking only within relativistic theory without any enrichment of it in anew parts, there is not possible to break light speed barrier and this kind of technology is simply a fairy tale. For space, gravitation, time and inertia we still cannot obtain any realistic and what is more, important and practical explanation, and this is exactly region of science responsible for proper transportation methods able to overcome well-know transportation limitations. What is existing besides time, 3-dimensional space limitations, gravitation and inertia, we won't get know until we get to the bases, origin of crucial matter representation and spacetime in what matter is existing and field is propagating. Almost every sort of existing methods of thinking are still polluted by planetary environment and perception defined by planet on which we were born. Abstractive thinking is hard in this conditions. Mathematics, physics were mostly created by whose, who were able to do this better then the rest of inhabitants of this world. Even in the situation, where most crucial problems are solved by a great groups of scientists, most of theoretical works still stay insufficient if we consider their practical mean and appearance - they are still explaining nothing what could be useful in interstellar travel or therefore intergalactic travel. There are still plenty of undiscovered relationships in the science. Physics, which is limited to recent technology abilities is not sufficient yet to do any real explanations.

Biorąc pod uwagę materię to emituje ona różne pola, począwszy od najbardziej oczywistego jakim jest pole grawitacyjne, poprzez inne pole jak pole magnetyczne związane z ruchem ładunku elektrycznego, pole elektrostatyczne związane z samym ładunkiem elektrycznym statycznym, czy pole elektryczne, które wynika z oddziaływania dwóch przeciwnych ładunków elektrycznych - dodatniego i ujemnego. Czy istnienie materii wiąże się z istnieniem innych pól nie znanych obecnie nauce standardowej ? Jednym z tropów takiego pola jest trop prowadzący do pola kształtu lub pola torsyjnego. Pole kształtu, którym bezpośrednim objawem jest promieniowanie kształtu charakteryzuje się dążeniem materii do utrzymania istniejącego, aktualnego kształtu materialnego, i tak np. zaburzenie tego pola następuje w chwili zniszczenia obiektu materialnego lub jakiegokolwiek naruszenia jego integralności materialnej. Pole to jest polem materii i ma prawdopodobnie naturę grawitacyjną, wyrażającą się w formie statycznej energii inercyjnej. Pole grawitacyjne jest wynikiem istnienia materii, jednak pole kształtu jest związane nie tylko z grawitacją ale także z geometrią tego pola, dla każdego obiektu materialnego. Pole kształtu dąży do utrzymania struktury materii. Promieniowanie kształtu to emitowany w przestrzeni wzorzec grawitacyjny, który powoduje wzrost "napięcia powierzchniowego" obiektu, warunkując powrót tego obiektu do kształtu pierwotnego, który posiadał on przed zaistnieniem zaburzenia struktury wywołanego czynnikami zewnętrznymi. Pole to wyraża się w tendencji do odbudowy struktury podstawowej przy wykorzystaniu własnej energii regeneracyjnej, wynikającej z sił natury grawitacyjnej. Energia pola kształtu ujawnia się w w wyniku koncentracji energii grawitacyjnej dotyczącej wystąpienia zaistnienia wzorca grawitacyjnego, który nie podlega rozproszeniu inną energią kształtu, pochodzącą z innego obiektu, bo nie interferuje on z ta energią. Między obiektami posiadającymi ten sam wzorzec kształtu i geometrię przestrzenną może zachodzić rezonans, który może jedynie wzmocnić energię tych obiektów, nigdy osłabić. Energia kształtu może zostać zniszczona przez zniszczenie kształtu materialnego i może także zmienić się w inna formę energii. Pole torsyjne i pole kształtu, mają zatem wpływ na spójność materii i wiążą się z jej strukturą, wyznaczając np. sposób w jaki następują pewne procesy w przyrodzie, takie na przykład jak proces krystalizacji kryształów, wschodzenie roślin itp. W książce G. Szypowa pt. "Teoria próżni w popularnym wykładzie" pole torsyjne powstaje w wyniku uporządkowania przestrzennego elektronów, a konkretnie ich spinów, demonstruje on urządzenia takie jak promienniki Akimowa, które generują takie pole mając wpływ na proces krystalizacji soli, wzrost kiełków czy krystalizację metali. Wysuwa on teorię dotyczącej powstawania zjawisk inercyjnych, bezwładnościowych w oparciu o pole torsyjne materii. Faktycznie jak dotychczas nikt z najlepszych umysłów w historii jak i tych z nich żyjących obecnie nie odważył się podjąć szerzej zakrojonej próby wyjaśnienia zjawiska inercji oraz pola inercji. Jeszcze w dziewiętnastym wieku próbowano wyjaśnić to zjawisko na różne sposoby, w tym próbowano je opisać jako oddziaływanie ciał materialnych z hipotetycznym eterem lub resztą materii we wszechświecie. G. Szypow jest jednym z tych naukowców którzy pokusili się o teoretyczne i matematyczne wyjaśnienie zjawiska pola torsyjnego jak i podjęcia próby wytłumaczenia na jego bazie zjawiska bezwładności jako takiego.

Centrifugal force could be that kind of inertial phenomenon in closed loop propulsion type by which application we can travel in space on slightly different method we did it before. Centrifugal force can be used as the force acting against the acceleration force. This is the method where centrifugal driven space vehicle can to journey faster than we ever can imagine. However how can we obtain such a drive using only centrifugal force ? Centrifugal force is acting as a inertial reaction for the bodies in rotation state. In this case we have several factors which we can control to obtain a proper results in centrifugal force to use it as a drive force for some sort of gravity inertial propulsion vehicles. Changes of the length of rotation radius, mass of a drive rotor, and speed of rotation are the main factors which can be taken here to attention.

In the case of the picture above the centrifugal forces are different in respect to the side of the spaceship and that's why this ship is simultaneously gain a propulsion and a proper gravity on the deck at once. The system is rotating and it is consisted from two equal in mass cockpits in internal rotor. Both masses with cockpits are in continuous motion - rotation inside the body of the vehicle while the external body is motionless, system has two counterweights rotating in the opposite to main rotor direction. The system is powered by electric motor and nuclear reactor. Scale of the system is preferred to be big enough to sustain every condition to deep space travel for the crew. The result gravity forces in each passenger compartments or cockpits is related to result centrifugal force acting during each full turn of the system. The system can be doubled or can be in the version of three the same parameters in every generators. The forces acting on the top and in the bottom of the vehicle doesn't counts because they are of the same value in every turn. This is not a typical, tried rocket propulsion method but can be this much expensive to try or even more expensive, of course if it will be working at all in this form. I don't think if somebody will be able to check this out building the prototype soon, so better let this idea left for other more abundant in ideas times in technology.